Gelukkig worden. Het klinkt zo simpel. En eigenlijk is dat toch het enige wat we écht nastreven in het leven. Maar hoe doe je dat dan: gelukkig worden? Natuurlijk bestaat er geen quick fix, anders hadden we dat natuurlijk allemaal allang gedaan. Maar ik weet inmiddels wel wat bij mij en mijn cliënten werkt, en dat wil ik graag delen.
In zeven stappen naar een gelukkiger leven
- Ben je bereid om er vol voor te gaan? Durf je te kiezen voor jezelf? Voor een ervarend leven boven een vermijdend leven? Ben je bereid naar jezelf te kijken? (indien ja, ja! Lees gauw door. Zo nee, stop dan met lezen, ik vermoed dat je de rest niet zo boeiend gaat vinden)
- Oké. Lekker. Je bent al bij stap twee! Eerst een persoonlijk onderzoekje. Vind (een authentiek) antwoord op de vragen:
Wat heb ik nodig? Wat is voor mij belangrijk? Waar wil ik meer van? - Een essentiële voorwaarde (het komt allemaal heel precies) is dat je super eerlijk bent naar jezelf bij stap twee. Het gaat namelijk over jou en over wat jij wilt! Over zaken van het hart. Jouw hart. Het heeft niets te maken met hoe het hoort, hoe met moet, met cultuur, de maatschappij of verwachtingen van anderen. Het gaat om jou en alleen om jou. Lees ook mijn blog ‘wat is belangrijk in het leven‘.
- Stel jezelf doelen. Concrete, specifieke en bovenal waardegerichte doelen die direct verband houden met de dingen die jij superbelangrijk vindt, waar jij meer van wilt, zaken die jij nodig hebt. Jouw zuurstof.
- Onderzoek wat je in de weg staat om die doelen te bereiken.
- Deal met deze obstakels. Pak ze bij de lurven! Verstop je niet, ga ze niet langer uit de weg. En ga er zeker niet mee in gevecht. En je hier heb je vast en zeker al wat ervaring mee, dus je weet dat het niet werkt.
- Ja! Je bent bij zeven. Nu is het doorpakken geblazen! Als je op je snoet gaat, sta je op en begin je gewoon (echt gewoon, doorzetten is een mooie kwaliteit en het is nooit te laat om hiermee te beginnen) opnieuw. Gelukkig worden gaat niet over het goed doen, geen fouten maken, het gaat om de weg. Het gaat om het doen, in plaats van het vermijden, ontkennen, wegstoppen.
‘There is no way to happiness; happiness is the way’, Thich Nhat Hanh
Een persoonlijk voorbeeld. Mijn gezondheid is voor mij belangrijk. Zowel mijn mentale als mijn fysieke gezondheid. Ben ik fit en gezond, dan zit ik beter in mijn vel en dan voel ik me gelukkiger. Na de geboorte van mijn jongste had ik een paar maanden niet gesport en ik wilde niet langer zo’n jojo relatie met de sportschool. Ik wilde een op zichzelf staande intrinsieke (blijvende) motivatie aanboren die me voortaan naar de sportschool zou krijgen.
Gelukkig worden door fanatiek te gaan sporten
Ik wilde een sportjunk worden en ik wist dat ik dat nooit kon bereiken zonder professionele hulp (ik moest – voor mijn gevoel – van ver komen). Dus zocht ik een personal trainer. We begonnen met een fitheidstestje. En terwijl ik puffend en steunend buikspieroefeningen lag te doen, vroeg mijn trainer: ‘waar voel je het? Waar heb je pijn?’
Ik scande in gedachten mijn lichaam af, terwijl ik ondertussen bezig was met de oefeningen. Ik was aan het hijgen, mijn hart sloeg in een fors tempo, maar afgezien daarvan deed het eigenlijk nergens in mijn lichaam pijn. Het enige waar ik echt last van had, waren mijn gedachten. Gedachten die varieerden van ‘ik kan dit niet’ tot ‘ik ga dood’. Kortom, dat genre.
Gelukkig worden betekent uit je hoofd komen
Terwijl ik aan het sporten was, was het niet mijn lichaam waar ik mee bezig was, maar mijn hoofd. En dat is wat ik ook terugzie in mijn coachingspraktijk. Cliënten die niet in contact zijn met hun lichaam en voortdurend meegesleurd worden door gedachten en negatieve overtuigingen. En hier vervolgens mee versmelten.
Dit gebeurt zo automatisch en al zoveel jaren, dat ze dit zich niet eens meer bewust zijn. Ze worden meegetrokken naar gedachten over dingen die gebeurt zijn, of situaties die mogelijk nog plaats moeten vinden. Ze zijn overal, behalve in het hier en nu. In hun lichaam.
Wees met je aandacht aanwezig
Als ik tijdens die eerste fitheidstest aanwezig was geweest, met mijn lichaam en mijn bewustzijn, dan had ik me zeker niet zo aangesteld. Dan had ik niet zo veel energie verloren aan mijn zinloze gevecht. Ik veroordeelde mezelf, schaamde me ten opzichte van mijn fitte personal trainer, had het gevoel dat het niet goed genoeg was. En dat het me nooit zou lukken. Waar was ik aan begonnen?
We willen niet voelen, we willen van alles niet denken
En het is niet alleen het luisteren naar de gedachten. Het is ook het gevecht met de gedachten, of het vechten met ongemak. Het mag er niet zijn. En juist het vechten maakt het ongemak groter, taaier. Moeilijker. Ik was er voortdurend mee bezig dat ik daar niet wilde zijn. Alsof ik gemarteld werd. Ik was ook niet echt aanwezig.
Laat je je ook meeslepen door je gedachtes?
Is dit herkenbaar? Laat jij je ook wel eens meeslepen door je eigen gedachtes? Negatieve overtuigingen? Of doordat je super druk bent om juist niet bezig te zijn met iets dat je dwars zit. Weet jij hoe je hier mee om kunt gaan? Hoe je het jezelf makkelijker zou kunnen maken? Weet jij hoe jij gelukkig kan worden? Of misschien nog wel gelukkiger dan je nu al bent?
Stel jezelf bloot aan alles wat moeilijk is
In een coachtraject krijg je antwoord op de vragen wat je nodig hebt, wat jouw doelen zijn, wat er voor nodig is je doelen te bereiken, wat je in de weg staat en hoe je hiermee om kunt gaan. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar uiteindelijk ga je ervaren dat het niet alleen is wat je allemaal overkomt.
Natuurlijk krijgen sommige mensen een hele hoop ellende op hun bord, en dan heb je misschien het gevoel dat je er niets aan kan doen. Maar bereid zijn de pijn te voelen in plaats van ermee te vechten, betekent dat je al actief iets aan het doen bent. Dat is acceptatie. Erbij blijven. Bereid zijn om nare gevoelens te voelen in plaats van ze te ontkennen, of weg te drukken. Het te vermijden.
Doe wat nodig is om je gelukkig te voelen
Sinds dat fitheidstestje sport ik regelmatig en voel ik me fitter, beter in m’n vel en gelukkiger. En er zijn af en toe ook periodes dat ik te veel werk, te veel eet, te weinig sport en daar krijg ik daar last van. Maar ik weet waar het aan ligt, dus ik doe er wat aan en regel het voor mezelf. Ik ben nooit klaar en dat vind ik helemaal niet erg. Want je kunt steeds weer opnieuw beginnen en inmiddels heb ik echt een intrinsieke motivatie om te gaan sporten. Om me goed te voelen. En om goed te voelen. Dat ook.
Wil jij wel iets gelukkiger worden dan je nu bent. Dat kan en is eigenlijk niet eens zo heel ingewikkeld. Ik help je graag naar een gelukkiger, ervarend leven.
