Mijn partner ziet me niet, kijkt ook niet echt naar me. En dat voelt zo ontzettend alleen.
Dit is een onverdraaglijk gevoel, waar je vanaf wilt. Is dit je intuïtie? Moet je hier iets mee?
Mijn partner ziet me niet
Waar komt dit gevoel vandaan?
Misschien ligt het niet aan je partner. Hiermee bedoel ik niet te zeggen dat het jouw schuld is. Het zou kunnen zijn dat het jouw overlevingsstrategie is. Dus heel vroeg al aangeleerd.
Hiervoor moet ik even een beetje algemene context geven. Zoals je begrijpt heeft ieder kind emotionele en fysieke behoeftes. Wordt hier (op een zeker moment in je jeugd) niet aan voldaan door je ouders/verzorgers, dan sta je voor een keuze. Deze wordt niet bewust gemaakt, maar onbewust, want je bent dan jong, misschien wel echt super jong.
Kies ik voor mezelf, of te wel autonomie, of voor mijn ouders?
Het is geen keuze
Kijk naar de (behoefte) piramide van Abraham Maslow. Er is een volgorde in wat we nodig hebben als mensen. Voor overleving. Het is dus geen keuze. Er is maar één optie. Het is vanzelfsprekend dat kinderen altijd zullen kiezen voor de verbinding met hun ouders.
Eigen behoeftes, gevoelens, verwachtingen zijn vanaf dat moment dus minder belangrijk dan de behoeftes, verwachtingen of gevoelens van de mensen om je heen. Ook al had je de slechtste ouders ooit, kinderen voelen een loyaliteit naar hun ouders. En die loyaliteit heeft een functie. Het zorgt dat je overleeft.
Loyaliteitsgevoel omdat je niet hebt gekregen waar je recht op had
Je kunt als kind niet voor jezelf én voor je ouders kiezen, dus met het kiezen voor je ouders, offer je tegelijkertijd je autonomie op. En dat betekent dat je je eigen gevoelens, behoeftes en verwachtingen onderdrukt. Dat je jezelf wegcijfert. Dat je de gevoelens die je hebt probeert te negeren.
Onstilbare honger naar validatie
Terug naar het nu. Je partner ziet je niet. En dat gevoel herken je natuurlijk. En die herkenning doet pijn. Hij ziet je ook niet. Zij hoort je niet. En weer voel je wat je als kind ook hebt gevoeld.
Je bent het niet waard. Je bent niet goed genoeg. Liefde is voorwaardelijk. Het is je eigen schuld.
Kies je voor jezelf of voor je partner?
Maar deze negatieve overtuigingen kloppen niet meer 100%. Je bent immers geen kind meer, jouw overleving is niet meer afhankelijk van die ene partner. Inmiddels ervaar je regelmatig dat ook jij nog steeds verwachtingen, behoeftes en emoties hebt. En je voelt ook dat die niet altijd overeenkomen met wat jouw partner wil en verwacht. En opnieuw sta je voor de keuze: kies je voor jezelf of voor je partner?
Tenminste, zo lijkt het. Omdat we in oplossingen denken. Waarbij er altijd iemand zijn zin krijgt. Dus je onderdrukt je gevoelens, of er ontstaat (intern) conflict als je partner niet geeft wat je verlangt.
De grootste uitdaging in de liefde
En dit is direct de grootste uitdaging in de liefde: verbinding met jezelf ervaren en tegelijkertijd verbonden zijn met de ander. Niet je mond houden uit angst voor de confrontatie, niet als een valse waakhond je grens verdedigen. Maar hoe dan wel?
Ik voel me niet gezien door mijn partner, stel jezelf deze vragen:
- Wat deed je partner (niet) waardoor jij denkt: mijn partner ziet me niet?
- Zijn er ook nog andere gedachten, over je zelf(beeld) die bij je opkomen als je dit gevoel ervaart?
- Wat doe je als je dit gevoel ervaart? (Wat zien we je – meestal- doen als we dit zouden filmen)
Dus wat kan jouw partner zien en horen? Wat is de verbale en non verbale boodschap die je uitzendt? Trek je je terug? Val je juist aan? Merk je dat je gespannen wordt, emotioneel, of voel je juist heel sterk? - Hoe reageert jouw partner (meestal) op jou, als je zo doet?
Dit is jullie patroon. Nu heb je duidelijk wat er van buiten en van binnen gebeurt bij jou.
En als je nog wat dieper wilt gaan:
- Waar ben je bang voor?
- Waar hoop je op?
Oké, een bonus vraag voor jouw partner: voelt jouw partner zich door jou gezien?
Nog eentje dan: laat jij je zien aan je partner? Echt jezelf zoals je bent, in alles wat je bent?
Mijn partner ziet me niet
Richt je aandacht naar binnen, focus op jezelf
Door deze vragen ga je naar binnen. Focus je op jezelf. Door op te merken dat jouw partner je niet ziet, is de focus extern, op de ander. En de antwoorden op jouw vragen liggen niet bij jouw partner. Jij hebt de antwoorden op al je vragen. Het enige wat je hoeft te doen, is ze te vinden. Vind je dat lastig alleen? Ik kan je hiermee helpen.
Wat kan ik bieden?
Dat gevoel dat je partner je niet ziet, gaat niet vandaag verdwijnen. Wel kan ik je, individueel of samen met je partner, begeleiden waarna jij:
- je verbonden voelt met jezelf terwijl je in verbinding bent met jouw partner
- weet waar dit gevoel vandaan komt
- patronen kan doorbreken
- behoeftes, wensen, grenzen en verwachtingen helder krijgt
- uit kan te spreken wat je nodig hebt
Zodat jouw relatie gaat voelen als iets van jullie samen en niet meer zo alleen.
Ik vind niets interessanter dan de liefde en alles wat hiermee mee te maken heeft. Vooral omdat ik denk dat veel van onze worstelingen helemaal niet nodig zijn. Wil je meer blogjes van mij lezen over soortgelijke onderwerpen?
