Liever niet doen dan falen. Is dat herkenbaar voor jou? Vermijden is heerlijk. Als we iets niet (goed) kunnen… Of als we iets eng vinden… Vermijden is gemakkelijk en super comfortabel. Liever niet doen dan falen. Het zit zo in ons systeem, dat we niet meer in de gaten hebben dat we het doen.

liever niet doen dan falen faalangst fietsen als metafoor

Als je klein bent, geloof je nog in jezelf

Bij kinderen werkt het (nog) anders. Toen mijn oudste zoon Sam leerde fietsen, viel hij, op zijn knieën, op zijn handen, zelfs op zijn gezicht. Het viel me op dat, als hij viel, hij direct weer opstond en opnieuw opstapte. Geen gepiep. Geen gejank. Niet één keer zei hij: ‘Ik kan het niet, het lukt me toch nooit.’ Niet één keer.

En jij?

Hoe vaak zeg jij tegen jezelf dat het het niet gaat lukken? Dat het niks wordt?

Fietsen is de perfecte metafoor

Voor mij is leren fietsen de perfecte metafoor voor het leven. Wij mensen, ik ook, wij voelen ons veilig als we dingen niet doen. Liever doen we het niet, dan dat we falen. Stiekem zijn ook we natuurlijk ook wat ongelukkig en gefrustreerd. Maar wie merkt dat verder nou? Bovendien zijn we veilig. Zo lang we niet op een fiets stappen, hoeven we ook niet te vallen.

Waarom zou je het proberen?  De perfectionist in je is heel tevreden met deze uitkomst. Maar dit is een vermijdend leven. Geen ervarend leven. Het is veilig, ja. Maar ook dodelijk saai. We leren niks. Het heeft niets meer te maken met de dingen die we mooi en fijn vinden. Want daar waar we willen zijn, daar is het hartstikke eng.

Precies op die plek kun je verschrikkelijk hard vallen.

Liever niet doen dan falen

Ergens hebben we geleerd, dat falen het einde van de wereld is. Natuurlijk, soms biedt deze angst bescherming. Er zijn omstandigheden denkbaar dat je bepaalde situaties echt beter kunt vermijden. Je wilt geen nodeloze risico’s lopen met een onzekere of zelfs levensgevaarlijke uitkomst.

Maar dit mechanisme (van het vermijden als gevolg van faalangst) treedt ook in werking als het gaat om zaken die we ambiëren. Bijvoorbeeld die geweldige baan (die precies iets voor jou is), of als het gaat om de allesomvattende liefde, een lastige confrontatie, een moeilijke klus…

Ons gevoel komt in opstand. Als je niet de garantie hebt dat het allemaal goed komt, totaal op jouw manier, dan is het ineens angstaanjagend om toch een poging te wagen. Dus liggen we veilig met een dekentje op de bank, terwijl het leven buiten doorgaat. We doen het liever niet, dan dat we mislukken.

Is dat niet eeuwig zonde?

Angst onder je arm

Jawel, de angst is er.
Die gaat nergens heen.

Wil je het echt liever niet doen dan falen?

Is dat wat je werkelijk wilt?
En… als je het nu toch eens zou proberen…
Zeker.
Ik weet het.
Er is dat lelijke risico… dat risico dat het mislukt. Dat het niet direct gaat zoals jij had gehoopt.

Kijk dat verschrikkelijke monster diep in de ogen.

Liever niet doen dan falen… Wat kan jou het schelen?!

Ja, jij mag er zijn angst! Want jij hoort ook bij mij.
Pak die angst eens lekker vast onder z’n armpjes.
Zet hem in de kinderstoel.
Slinger je been over dat zadel.
Zet je af.
En fiets!

Fiets!

Hoe groter de angst, hoe zoeter de overwinning.
Ja, ja, zelfs als je op je prachtige smoeltje smakt.
Misschien dan juist.

Ga leven

Vandaag nog.
Nu.

Wat hulp nodig met opstaan? Ik hou je vast. En ik zal je weer loslaten. Want ik geloof dat jij het kan. Ik laat je zien dat jij het kan. Helemaal zelf. Wacht niet totdat je niet meer bang bent.
Mail me vandaag voor een afspraak.